Απρίλιος μήνας, τα λουλούδια άνθιζαν, η φύση οργίαζε στη βλάστηση, τα φίδια έβγαιναν από τη χειμέρια νάρκη, οι χελώνες βοσκούσαν στα τρυφερά χόρτα, τα αρνάκια έπαιζαν ανέμελα στο γρασίδι, η οικόσιτη κατσίκα δεμένη στη ελιά μασούσε τα χορταράκια και στα χωριά μας οι δρόμοι άδειοι, τα καφενεία ήταν κλειστά, το μικρό μας γηπεδάκι έρημο ένιωθε την αβάσταχτη μοναξιά του και τα σπίτια κλειδωμένα.
Άνθρωπο στους δρόμους δεν έβλεπες και ένα πέπλο σιωπής και ησυχίας τα σκέπαζε μέχρι το απόγευμα.
Εμείς τα παιδιά, ως μαθητές του δημοτικού ή του Γυμνασίου και Λυκείου , απουσιάζαμε στα σχολεία μας και οι γονείς μας από το πρωί βρίσκονταν στα χωράφια για το φύτεμα του καπνού.
Ο Απρίλιος ήταν ο μήνας που ξεκίναγε το φύτεμα των φυντανιών καπνού στο χωράφι, ενός φυτού που το προϊόν του έμελλε…