
Ο Σπυρίδων Τρικούπης ήταν έλληνας πολιτικός, διπλωμάτης, λόγιος και ιστορικός, από τις κορυφαίες μετεπαναστατικές προσωπικότητες της Ελλάδας. Διετέλεσε πρωθυπουργός και υπουργός των Εξωτερικών, υπηρέτησε ως πρεσβευτής της Ελλάδας στην Αγγλία, υπήρξε δεινός ρήτορας, ποιητής και συγγραφέας της πολύτιμης και πολύτομης «Ιστορίας της Ελληνικής Επαναστάσεως». Γιος του ήταν ο επιφανής έλληνας πολιτικός Χαρίλαος Τρικούπης.
Ο Σπυρίδων Τρικούπης γεννήθηκε στο Μεσολόγγι στις 8 Απριλίου 1788 και ήταν ένα από τα εννέα παιδιά του Ιωάννη Τρικούπη, μέλους της δημογεροντίας Μεσολογγίου και της Φιλικής Εταιρείας. Διδάχθηκε τα εγκύκλια μαθήματα στη σχολή των Παλαμάδων στο Μεσολόγγι και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Πάτρα, όπου έμαθε Αγγλικά, Ιταλικά και Γαλλικά, εργαζόμενος παράλληλα ως γραμματέας του εκεί γενικού προξένου της Αγγλίας.
Στην Πάτρα γνωρίστηκε με τον άγγλο φιλέλληνα Φρέντερικ Νορθ, μετέπειτα κόμη Γκίλφορντ, ο οποίος τον έστειλε στη Ρώμη και το Παρίσι, όπου σπούδασε επί εξαετία φιλολογία και φιλοσοφία, με σκοπό ν’ αναλάβει τη διεύθυνση της Ιονίου Ακαδημίας που επρόκειτο να ιδρύσει στην Κέρκυρα.
Με την έκρηξη της Επανάστασης επέτρεψε στην αγωνιζόμενη Ελλάδα και διακρίθηκε ως ένας από τους πρώτους πολιτικούς της άντρες. Αφού πήρε μέρος μαζί με τον πατέρα του στην αποτυχημένη εκστρατεία του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου στην Ήπειρο το 1822, ανέλαβε στη συνέχεια κι εξετέλεσε με επιτυχία πολλές αποστολές σε όλη τη διάρκεια του Αγώνα.
Το 1824 εξελέγη πληρεξούσιος Μεσολογγίου, το 1826 μέλος της προσωρινής κυβέρνησης και το επόμενο έτος πληρεξούσιος Μεσολογγίου στην Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας. Αγγλόφιλος εκ πεποιθήσεως, ακολούθησε τις πολιτικές θέσεις του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου, με τον οποίο τον συνέδεε όχι μόνο προσωπική φιλία, αλλά και συγγένεια. Στις 7 Ιανουαρίου 1826 νυμφεύτηκε στο Ναύπλιο την αδελφή του Αικατερίνη Μαυροκορδάτου, με την οποία απέκτησε έξι παιδιά (τα δύο πέθαναν σε βρεφική ηλικία), με πιο γνωστά τον μετέπειτα επιφανή πολιτικό Χαρίλαο Τρικούπη και τη Σοφία Τρικούπη.
Επί Καποδίστρια, διορίστηκε γενικός γραμματέας της Επικρατείας επί των εξωτερικών υποθέσεων (υπουργός Εξωτερικών), αλλά μετά τη διαφωνία του με τον Κυβερνήτη…