Kάποιες φορές η ίδια η ζωή είναι αυτή που γράφει τα πιο εντυπωσιακά σενάρια. Τόσο εντυπωσιακά που αν τα βλέπαμε σε κάποια ταινία θα λέγαμε πως αυτά τα πράγματα δε γίνονται ούτε… στον κινηματογράφο!
Ένα άγαλμα που σου κόβει την ανάσα. Ένα καταπληκτικό έργο της ελληνιστικής τέχνης, το οποίο συνδυάζει αρμονικά τη γυναικεία ομορφιά και θηλυκότητα. Ανακαλύφθηκε το 1820 στην τουρκοκρατούμενη Μήλο και από το 1821 κοσμεί το Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι.
Και όμως. Η ιστορία για το πώς ανακαλύφθηκε και κυρίως το πώς έφτασε η εντυπωσιακή Αφροδίτη της Μήλου στο Μουσείο του Λούβρου είναι συναρπαστική και ταυτόχρονα αποκαλύπτει και πολλά άλλα «στοιχεία». Ειδικά το πώς έβλεπαν οι ξένοι την υπόδουλη Ελλάδα και η συμπεριφορά που είχαν απέναντί της.
Ομορφιά θαμμένη σε χωράφι
Σχετικά με το πως ανακαλύφθηκε η Αφροδίτη της Μήλου υπάρχουν πολλές και διάφορες ιστορίες. Κάποιες από αυτές είναι… «σοβαρές», κάποιες άλλες ξεφεύγουν από τα όρια του μύθου.
Τα κοινά σημεία σε όλες είναι πως βρέθηκε θαμμένη σε ένα χωράφι και τη βρήκε ένα μέλος της οικογένειας Κεντρωτά. Όλα τα υπόλοιπα αλλάζουν από λίγο έως… δραματικά!
Στο συγκεκριμένο αφιέρωμα θα εστιάσουμε στην πιο γνωστή ιστορία και πιθανότατα η οποία είναι και αυτή που συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες να είναι η αληθινή. Ή έστω πιο κοντά στην αλήθεια.
Μια ημέρα σαν σήμερα, λοιπόν, στις 8 Απριλίου 1820, όπως κάθε μέρα ο αγρότης Γεώργιος Κεντρωτάς πήγε στο χωράφι του το οποίο βρισκόταν στην περιοχή Κλήμα στη Μήλο. Κάποια στιγμή η σκαπάνη του χωρικού προσέκρουσε σε ένα λίθινο υπόγειο θόλο, κάτω από τον οποίο ήταν τοποθετημένο το άγαλμα.
Στην πραγματικότητα, ο θόλος στον οποίο «βρήκε» η σκαπάνη του Κεντρωτά ήταν η εξέδρα του σταδίου της αρχαίας πόλης και για την ακρίβεια ο αγρότης βρήκε ένα άγαλμα το οποίο ήταν σπασμένο στη μέση (στους μηρούς) και του έλειπαν τα χέρια.
Προφανέστατα ο αγράμματος αγρότης δεν θα μπορούσε να γνωρίζει την τεράστια αξία που είχε το άγαλμα το οποίο εντόπισε. Ήξερε πως ήταν ιδιαίτερο αλλά δεν μπορούσε να φανταστεί πως είχε ανακαλύψει έναν πραγματικό θησαυρό.
Ο Κεντρωτάς, όταν συνήλθε από την έκπληξη, παρέλαβε το πολύτιμο εύρημα και το έκρυψε κάτω από άκρα μυστικότητα…